تن وتن زنجیری خیالی که درختان کهنسال را به هم وصل و زمین را وطن همه ما می‌سازد.

پرفورمنس و پرفورمنس آرت : تفاوت‌ها و تعریف‌ها

پرفورمنس و پرفورمنس آرت : تفاوت‌ها و تعریف‌ها

آیا پرفورمنس و پرفورمنس آرت باهم متفاوت است؟. در ادامه با بررسی تفاوت‌ها و تعریف‌های پرفورمنس و هنر نمایشی زنده همراه تن‌وتن بمانید.

پرفورمنس به معنای اجرای زنده و در لحظه ی یک هنر یا عمل است که در حضور مخاطب انجام می‌شود. این واژه شامل انواع مختلفی از اجراها می‌شود که در قالب هنرهای زنده ارائه می‌گردد و اصطلاحا پرفورماتیو است، یعنی قابلیت اجرا دارد. در ایران، واژه “پرفورمنس” گاهی به طور خاص به ((رقص معاصر)) اطلاق می‌شود. دلیل این امر این است که رقص معاصر به عنوان یک هنر نمایشی زنده (پرفورمنس) شناخته می‌شود، زیرا بر اساس اجرا و حرکت‌های بدنی زنده صورت می‌گیرد. اما باید توجه داشت که “پرفورمنس” تنها به رقص معاصر محدود نمی‌شود و هر گونه اجرای زنده از جمله تئاتر، موسیقی، و حتی هنرهای تجسمی را نیز شامل می‌شود.

بیشتر بخوانید:

رقص معاصر در ایران و جایگاه آن به عنوان پرفورمنس

در ایران، رقص معاصر به دلیل اینکه به صورت زنده اجرا می‌شود،نه تنها به عنوان یک نوع پرفورمنس شناخته می‌شود بلکه کلا از واژه پرفورمنس فقط برای اشاره به این نوع از رقص استفاده می‌شود. این اجراها معمولاً با تمرکز بر حرکت‌های بدنی و بیان احساسات از طریق بدن انجام می‌شود. اما باید به این نکته توجه داشت که رقص معاصر تنها نوع پرفورمنس نیست و انواع دیگری از هنرهای نمایشی زنده وجود دارند که می‌توانند به عنوان پرفورمنس تلقی شوند.

پرفورمنس آرت: هنر زنده و معاصر

هنر نمایشی زنده

 

پرفورمنس آرت (Performance Art) به عنوان یک فرم هنری معاصر و مفهومی، با هنرهای نمایشی زنده مانند تئاتر و رقص معاصر تفاوت‌های زیادی دارد. این هنر در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی به عنوان یک جنبش هنری ظهور کرد و هدف آن چالش با مرزهای سنتی هنر و ایجاد تجربه‌های نو و متفاوت برای مخاطبان بود. برخلاف سایر هنرهای نمایشی زنده که بر نمایش یک داستان یا نقش‌آفرینی تاکید دارند، پرفورمنس آرت بر احساسات و مفاهیم واقعی تمرکز دارد.

۱۲ شیوه، روش و متد مهم آموزش بازیگری تئاتر و سینما غرب تا شرق از آغاز تا امروز

عناصر کلیدی پرفورمنس آرت

  1. زمان واقعی: یکی از ویژگی‌های برجسته پرفورمنس آرت، وقوع آن در زمان واقعی است. به عبارت دیگر، تمام اتفاقات در لحظه‌ای که اجرا آغاز می‌شود، به صورت زنده رخ می‌دهد و تجربه‌ای منحصربه‌فرد و غیرقابل تکرار ایجاد می‌کند.
  2. مکان واقعی: پرفورمنس آرت می‌تواند در هر مکانی اجرا شود؛ از گالری‌های هنری گرفته تا فضاهای عمومی و مکان‌های غیرمنتظره. این آزادی در انتخاب مکان باعث می‌شود که پرفورمنس آرت تجربه‌ای متفاوت از هنرهای نمایشی زنده معمولی باشد.
  3. اجراگر بجای بازیگر: در پرفورمنس آرت، هنرمند به عنوان اجراگر عمل می‌کند و به جای ایفای نقش، احساسات و تجربیات واقعی خود را به نمایش می‌گذارد. این اجراها معمولاً بسیار شخصی و حسی هستند و هنرمند از بدن خود به عنوان ابزار اصلی برای انتقال پیام استفاده می‌کند.
  4. تماشاگری که در اجرا دخیل است: پرفورمنس آرت به مخاطبان خود اجازه می‌دهد تا به جای ناظر بودن، بخشی از اجرا شوند. این تعامل فعال باعث می‌شود که تماشاگران در روند اجرا تأثیر بگذارند و تجربه‌ای پویا و غیرقابل پیش‌بینی خلق شود.

جمع‌بندی

پرفورمنس آرت به عنوان یک فرم هنری زنده و معاصر، مرزهای هنرهای نمایشی زنده را گسترش داده و با تأکید بر زمان و مکان واقعی، مشارکت مخاطب و احساسات واقعی، تجربه‌ای نو و متفاوت را برای هنرمند و مخاطب به ارمغان می‌آورد. این نوع هنر، برخلاف پرفورمنس‌های معمولی مانند رقص معاصر در ایران، به دنبال انتقال مفاهیم عمیق‌تر و فراتر از نمایش صرف است.

بیشتر بخوانید:

لطفا به آخرین آثار ما در گروه هنری تن‌و‌تن نگاه کنید

از همراهی شما تا انتهای نوشتار پرفورمنس آرت سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را در تن‌وتن با نظرات خود در رابطه با این نوشتار، آگاه کنید.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

فهرست مطالب